mrówki harcują
w najintymniejszych sferach
- babie lato trwaj !
pajęczą pętlą
nie zaklinaj lata
choć zaczarowane
„sen nocy letniej”
- lecz czas już nie po temu...
- zdumienie świadków...
spętanie mgiełką
nie zatrzyma siłą
ostatnich ciepłych dni...
jeszcze żywy liść
w pajęczych okowach
opłakuje lato...
późne powroty
po mozolnej harówce
- los katorżników...
niebiańskie nuty
- rozpostarte na wietrze
skrzydła nostalgii
piękna różyczka
dobiega swego kresu
w aureoli łez
tylko dojrzałość
oferuje dorodne
dary natury
wróżki otwarły
sejmik babiego lata
- na pohybel mgłom !
liść zaklęty w tle
zaczarowanej aury
zżókł z emocji
